Die Sage der Brandjoggala
Die Sage vom Brandjoggale beruht auf einen Bericht aus der
Beschreibung des Oberamtes Ellwangen (Jagst) aus dem Jahre 1886.
Dr Sage noch war er a ganz bäser Mo,
was ma an osrer Mask au deitlich säa ko!
Er war Jäger ond Köhler ond lebte em Wald,
ond war wirklich a grausliga Gestalt.
Seine Dienschtherra dia ärgert er oft bis aufs Bluat,
ond seine Mägd ond Knecht ploagt'r, wenn'r nachts om ois no zendla duat.
Er war wiaschd ond a ganz hagabiachigr Mo,
drom zendat ma au noch seim Dod sein ganza Bäddl oa.
Ma mecht ällas eba, Hof ond Guat,
em Glauba, dass der Kerl dann au a Ruah gäba duat.
Doch weit gfählt, der spukt heit no en de Wälder rom;
Drom a guadr Rat: Guggat Eich em Wald efters mol om,
denn z'mol schdoad er hendr Eich, der bäse Mo
ond moalt Eich an schwarza Bagga noa.
Doch nun laß i Eich net länger verharra,
begrüßat mit mir ein Brandjoggale der Röhlinger Sechta Narra.
Auf die Brandjoggala drei kräftige
Brand-Joggala!
Brand-Joggala!
Brand-Joggala!